Niedobór żelaza u matki

Niedobór żelaza u matki osłabia jej więź z noworodkiem

Umiarkowane niedobory żelaza u kobiet po porodzie mogą osłabiać emocjonalną więź z noworodkiem - zaobserwował zespół naukowców z Afryki i USA.

Niedobory żelaza są częstą konsekwencją porodu u kobiet, które w czasie ciąży nie stosowały preparatów z tym pierwiastkiem. Wcześniej udało się wykazać, że mogą one sprzyjać depresji poporodowej i osłabiać sprawność umysłową u kobiet.

Najnowsze badania przeprowadzono w Republice Południowej Afryki w grupie 95 "świeżo upieczonych" matek. Większość z nich (64) miała łagodne niedobory żelaza.

W 10 tygodniu po porodzie badacze nagrywali na wideo kobiety w czasie kontaktów z dzieckiem. Następnie połowa matek z niskim poziomem żelaza we krwi dostała preparaty uzupełniające jego niedobory. Po 9 miesiącach sesję nagrań wideo powtórzono.

Okazało się, że matki z łagodnymi niedoborami żelaza miały mniej rozwiniętą więź emocjonalną z dzieckiem, niż kobiety, które miały dobry poziom żelaza lub którym uzupełniono jego braki. Na przykład były mniej wrażliwe na sygnały wysyłane przez niemowlę, częściej przerywały mu zabawę w niewłaściwym momencie, częściej były też znużone i okazywały dziecku mniej czułości.

Dzieci tych kobiet również zachowywały się inaczej, niż rówieśnicy z pozostałych dwóch grup. Na przykład gdy oddalały się od matki miały mniejszą potrzebę by się z nią kontaktować.

Badacze uważają, że po porodzie matki powinny kontrolować poziom żelaza we krwi. Łagodne niedobory tego pierwiastka mogą bowiem poważnie zakłócić kontakty między matką a dzieckiem, a bardzo łatwo je uzupełnić.

Źródło: (PAP)

Przed zajściem w ciążę

Wiele kobiet chciałoby wiedzieć, czy są płodne. Takich obaw nie powinny mieć kobiety zdrowe, to znaczy kobiety w wieku 18-40 lat, które nigdy dotąd nie miały żadnych poronień, które mają regularne cykle miesiączkowe i przeprowadzane u nich rutynowe badania ginekologiczne nie wykazują odchyleń od normy.

Jeśli cykle miesiączkowe są nieregularne, ich przyczyną są zwykle zaburzenia jajeczkowania. W takich przypadkach można skorzystać z tzw. "testów płodności". Dzięki nim dowiemy się, kiedy (i czy) występuje jajeczkowanie. Możemy je również wykorzystać do zaplanowania współżycia w najbardziej płodnym okresie.

Po sprawdzeniu swojego ogólnego stanu zdrowia i wykonaniu badań wykluczających - u kobiety - aktywną formę którejś z chorób odzwierzęcych (np. toksoplazmozy) zaleca się regularne współżycie bez zabezpieczenia. Trzeba pamiętać o przyjmowaniu kwasu foliowego w dawce 0,4 mg dziennie. Jeżeli przez okres 12 miesięcy kobieta nie zajdzie w ciążę, to wtedy warto zacząć myśleć o badaniach, również o badaniach partnera.

Współcześnie coraz więcej kobiet odkłada decyzję o macierzyństwie, nawet do 35. roku życia. Taka taktyka życiowa może skutkować koniecznością korzystania z technik rozrodu wspomaganego. Najczęstszą z nich jest stymulacja jajeczkowania (podawanie odpowiednich leków). Najbardziej zaawansowana technika w tym zakresie to zapłodnienie pozaustrojowe (od mężczyzny pobiera się nasienie i łączy w warunkach laboratoryjnych z komórkami jajowymi pobranymi od kobiety) z późniejszym transferem powstałego w ten sposób embrionu do macicy. Są lekarze, którzy zbyt długo zwlekają z zaproponowaniem pacjentce zapłodnienia pozaustrojowego (in vitro fertilization - IVF). Jeżeli kobieta ma ponad 30 lat i nie udaje się jej w normalnych warunkach zajść w ciążę, to zwlekanie z podjęciem takiej decyzji zmniejsza jej - i tak już ograniczone - szanse na posiadanie potomstwa.

Kiedy zaczyna się ciąża?

Z fizjologicznego punktu widzenia nikt nie ma już wątpliwości co do początku ciąży. Ale w życiu kobiety każda druga połowa cyklu miesiączkowego może być właśnie początkiem rozwoju ciąży. Zarówno w przypadku jej zaistnienia, jak i bez ciąży druga połowa cyklu miesiączkowego przebiega podobnie: narządy płciowe kobiety podlegają przemianom umożliwiającym utrzymanie ciąży - błona śluzowa macicy pogrubia się, w jajnikach powstaje ciałko żółte przekształcające się potem w tzw. ciałko żółte ciążowe. Właśnie tutaj wytwarzany jest progesteron umożliwiający utrzymanie ciąży.

http://dziecko.onet.pl/543,4,4,przed_zajsciem_w_ciaze,artykul.html

Przebieg ciąży fizjologicznej

Ciąża rozpoczyna się od chwili połączenia komórki rozrodczej żeńskiej, czyli jaja z komórką rozrodczą męską plemnikiem. Ten moment nazywamy zapłodnieniem. Zapłodnienie następuje w jajowodzie. Powstała zygota po 5-6 dniach poprzez ruchy perystaltyczne jajowodu zostaje przesunięta do jamy macicy, gdzie implantuje i może dalej rozwijać się przechodząc poszczególne etapy. Zagnieżdżając się w błonie śluzowej macicy jest w stadium blastocysty. Po pęknięciu pęcherzyka Graffa w jajniku powstało ciałko żółte, które wytwarza hormon progesteron tzw. Opiekuńczy ciąży. Po upływie 4 miesięcy ciąży tę czynność przejmuje łożysko.

Wskutek intensywnych podziałów następuje tworzenie się zróżnicowanych komórek, które tworzą zawiązki narządów. Jest to okres tzw. Organogenezy, trwa to ok. 7 tygodnia ciąży. To najważniejszy okres, który decyduje o jakości przyszłego człowieka. Komórek zewnętrznych tzw. trofoblastu rozwija się łożysko, błony płodowe i pępowina. Trofoblast zagnieżdża się w błonę śluzową macicy i wkrótce całość tworzy jajo płodowe z rozwijającym się płodem w środku otoczonym wodami płodowymi.

Połączenie dziecka przez pępowinę do łożyska i matki. Na granicy łożyska z błoną śluzowa macicy odbywa się wymiana pomiędzy matką, a dzieckiem substancji odżywczych. Wymiana odbywa się na granicy dwóch krwiobiegów: matczynego i płodowego. Tę drogą płód jest odżywiany, natleniony i jednocześnie odprowadzone do krwiobiegu matki zużyte produkty przemiany materii.

Dziecko jest w wodach płodowych (przeciętna ilość do 800-120 ml). Spełnią one następująca role: ułatwiają wykonywanie ruchów, zabezpieczają płód przed urazami, chronią pępowinę, stwarzają dogodne warunki do krążenia pępowinowego, biorą udział w regulowaniu gospodarki wodnej i w pewnym stopniu są źródłem odżywczym.
Ciąża trwa 266 dni 280 dni licząc od daty ostatniej miesiączki, co stanowi 40 tygodni 9 miesięcy kalendarzowych 10 miesięcy księżycowych.

Obliczanie terminu porodu:
• Negelego wg daty ostatniej miesiączki w cyklach 28 dniowych, dodajemy 7 dni i odejmujemy 3 miesiące
- jeżeli cykl jest dłuższy niż 28 dni dodajemy różnicę;
- jeżeli cykl jest krótszy niż 28 dni odejmujemy różnicę.
• Na podstawie ruchów płodu 18-20 tygodni – pierwiastka; 16-20 tygodni - wieloródka;
• Wysokość dna macicy;
• Przy pomocy USG.

Badania w ciąży
• grupa krwi i czynnik Rh
• morfologia co miesiąc
• badanie moczu ogólne
• rozmaz cytologiczny lx
• badanie GO (na rzeżączkę) lx
• odczyn Wasermana WR 2x
• badanie Hbs (antygen wirusa żółtaczki)
• krzywa cukrowa
• USG - decyduje lekarz
• konsultacja internistyczna
• konsultacja stomatologiczna
• na każdej wizycie: RR, waga, ASP (tętno płodu).

Zmiany ogólnoustrojowe:
• Obciążony układ krążenia -zwiększona ilość krwi krążącej (anemia bardzo niebezpieczna dla dziecka)
• Zmiana toru oddychania na przeponowy:
• Układ moczowy narażony na infekcje z powodu utrudnionego odpływu moczu
• Zwolniona perystaltyka jelit, zaparcia, żylaki odbytu
• Żylaki kończyn dolnych: spowodowane uciskiem na naczynia żylne w obrębie miednicy, utrudniony odpływ krwi do kończyn:
• Skurcze łydek, przyczyną obniżony poziom fosforu, magnezu, wapnia lub kwasu foliowego.